Powszechnie wiadomo, że brylanty mają swoją cenę. Prawdziwy kamień szlachetny musi wszakże swoje kosztować. Jednak są na świecie takie brylanty, których cena jest niemierzalna.
Przykładem jest najdroższy brylant świata .
Bezcenny klejnot
Koh-i-noor czyli “Góra światła” to zarówno jeden z największych znanych diamentów na świecie jak i najdroższy kamień szlachetny na świecie. Ma imponującą wagę 105 karatów czyli 21,6 grama.
Swoją sławą i urodą upiększa koronę brytyjską, zdobiąc przód krzyża. Przechowywany jest w Muzeum Tower.
Niezwykła historia klejnotu
Co ciekawe nie do końca są znane losy brylantu. Nie wiadomo gdzie dokładnie go odnaleziono i co się z nim działo na samym początku. Pojawia się jedynie informacja, że w 1304 roku był własnością radży Malwy. Zapis ten znajduje się w kronikach samego radży.
Przez kolejne 200 lat nie ma żadnej informacji o niezwykle dużym i pięknym brylancie. Dopiero w 1526 natykamy się na skarbiec Babura, założyciela dynastii Wielkich Mogołów. Stworzyli oni swoje państwo na terenie północnych Indii.
Wiadomo, że po Baburze Koh-i-Noor był w posiadaniu wielu radżów i książąt indyjskich. Ciekawe są jego losy z lat 30 i 40 XVIII wieku. Miał być bowiem zdobyczą wojenną w Delhi, jako własność szacha Nadira, który podbił miasto. Jednak w zapłaconej przez pokonanego kontrybucji nie było wspaniałego klejnotu. Nadir dowiedział się, że pokonany schował klejnot w turbanie, aby go zatrzymać.
Wykorzystał więc stary obyczaj zaproszenia pokonanego na ucztę. Podczas posiłku, na znak pokoju Nadir zażądał wymiany turbanów, starego gestu pojednania. W ten sprytny sposób wszedł w posiadanie Koh-i-Noora, jednak nie przyniosło mu to szczęścia.
W 1747 Szach został zamordowany. Jego syn również zginął nie chcąc oddać brylantu Afgańczykom.
W 1813 stał się częścią skarbu władcy Lahaur. W 1850 po powstaniu sipajów jako klejnot koronny został skonfiskowany przez Kompanię Wschodnioindyjską. Został ofiarowany królowej Wiktorii z okazji 250 rocznicy powstania Kompaniii.
Jednak dopiero w 1911 roku został umieszczony w koronie królewskiej. Dokładniej w koronie królowej Marii, babki królowej Elżbiety II. Od 1937 roku zdobi koronę królewską Elżbiety Królowej-Matki.